Kategoria
Mam na imię Magda. Tutaj pokaże Ci ciekawszą stronę życia. Poczytaj! Zainspiruj się! Uśmiechnij się!
Lęk robi zawrotną karierę! Jego destrukcyjna siła odbiera wszystko, co do tej pory było bezpieczne i miało życiodajną siłę. ❤️ Po dwóch latach pandemicznego wyzwania, przyszło kolejne… Którego nikt nie chciał, a w XXI wieku nie miał prawa się wydarzyć! A jednak, piekło konfliktu zbiera swoje tragiczne żniwo.
Pomaganie, wspieranie to temat ostatnio bardzo popularny. Można śmiało stwierdzić, że krzykliwy! Tylko czy rzeczywiście w tym całym „ideologicznym zgiełku” chodzi o wsparcie? Może bardziej o zwrócenie uwagi – na siebie, o poklask, wypromowanie się, o łzawe hasełka bez pokrycia… Tani chwyt!
Jestem jesieniarą. Tak, dużo tu moich rozważań, pochwał, oklasków, krążących wokół jesieni. Nie ma co, ta pora roku zachwyca i prawie niezauważalnie oplata mnie nostalgią za czymś nieokreślonym, może… niewypowiedzianym, nieprzeżytym, niedomkniętym. I ta cisza, która czasami jest pułapką, bo odzywa się, to z czym nie chcę się zmierzyć? Być może… Kolory, ciepły blask słońca, szelest liści, podmuch wiatru… A wieczorami, wyciszam się. Towarzyszą mi konstelacje świec. Co widzę….
Uwielbiam wrzesień. Jest dla mnie zwolnieniem po szalonych letnich miesiącach. Ciepły, słoneczny, a jednak w powietrzu unosi się już ziemisty zapach… Srebrzą się pajęczyny ukryte pod konarami drzew, ścieli barwny dywan z liści i ta poranna mgła, otulająca świat. Wydaje się, jakby jeszcze spał. Właśnie teraz, kończące się lato staje się najpiękniejsze. Czyż nie? To przesycone słońcem morze uspokaja się. Cisza w lesie i cisza na łące – ona gra melodię przemijania, i z brawurą stawia czoła schyłkowi dnia.Czytaj dalej
Dajecie sobie prawo do bycia leniem? Afirmujecie ten błogi stan? Podobno umiejętność leniuchowania jest cnotą. Dla mnie – sztuką, która przynosi zysk wszystkim, pod warunkiem, że się ją prawidłowo stosuje. Należy wiedzieć, kiedy pozwolić sobie na nicnierobienie, tylko wtedy są z tego korzyści. Czytaj dalej
Czułość to magia! Jest miła, lekka, efemeryczna, często niezobowiązująca, a jednocześnie tak bardzo upragniona. Z nią życie ma wiele uroku, ciepła, bezpieczeństwa. Remedium na smutek i niezadowolenie. Oswaja największe lęki i ucisza demony. Uczy, że każdy dzień, każdą chwilę należy celebrować, smakować i doceniać. W momentach dramatycznych przypomina, że jutra może już nie być… a przynajmniej już nie dla nas.Czytaj dalej
Czy zdarzają się wam sytuacje, które wprowadzają was w dziwny stan: osłupienia? konsternacji? wreszcie, niekontrolowanej złości? Jednym słowem – czy dajecie się ponieść „brzydkim” emocjom? Jeśli tak, to witajcie w klubie! No cóż… Jakaś recepta? Stoicyzm? Dam radę? Marek Aureliusz jest nudziarzem…Czytaj dalej
Podobno w życiu chodzi o coś więcej niż tylko bycie szczęśliwym. Raczej o doświadczanie całej gamy emocji: smutku, żalu, zachwytu, złości, a przede wszystkim o odczuwanie miłości. Bo tylko emanowanie i wyrażanie miłości jest najlepszym lekarstwem na stres i lęk, w którym obecnie się znajdujemy. Dzięki uważnemu słuchaniu, miłym słowom, wyrażającym uznanie, podziw i wdzięczność, łączymy się z harmonią i radością w sercu, z pięknem życia. Lepszy świat istnieje – jest w nas!Czytaj dalej
Dziś, jak nigdy wcześniej, są nam potrzebne dobre relacje międzyludzkie. Przyjazne kontakty, ciepłe odruchy sympatii, poczucie przynależności do wspólnoty. W tej chwili, gdy poziom lęku przebija wszelkie statystyki zachorowalności… gdy należy zachować dystans, gdy trwa przymusowa izolacja, właśnie teraz – dobre relacje z innymi powinny stać się esencją naszego życia.
Przed zgiełkiem miasta uciekam do lasu. Dystansuję się od ludzi, miejsc i zdarzeń. Przekraczam granicę do świata przynoszącego ukojenie, ulgę i wewnętrzną radość. Pozwalam pięknu natury i jej spontanicznej dobroci, dotykać mojego serca. Czytaj dalej