Szampan dla pisarza!

Mamy święto – Międzynarodowy Dzień Pisarza. Twórca barwnej treści, porywającego tematu, przenikliwych spostrzeżeń i alternatywnych światów, właśnie pije szampana!

 

Dziś, pisarz przywołuje muzę, odpowiedzialną za natchnienie, za pomysły, słowa i wznosi kolejny toast na jej cześć. Zapewne, dziękuje swoim oczom za to, że widzą o wiele więcej. Wdzięczny uszom, za podsłuchane relacje, zdania, za melodię życia… Docenia swój umysł 🙂 za nieposłuszeństwo, dzięki któremu potrafi zwabić czytelnika tak, aby zapomniał o wszystkim, i czytał!

 

„Pisarze to podsłuchiwacze i podglądacze, w ogóle… świnie: uszu nadstawiają, zaglądają gdzie nie trzeba, przetrząsają cudze szuflady i twarde dyski – wszystko po to, żeby dowiedzieć się, co człowiek ma w środku, to jest głównym tematem literatury”.

 

Ukształtowały go wielkie dzieła, które przeczytał. Życie byłoby nijakie, gdyby nie lektura – Tołstoja, Dostojewskiego, Cervantesa, Sienkiewicza, Nałkowskiej, Manna czy Gombrowicza. Geniusze obudzili wrażliwość na słowo, poruszyli wyobraźnię, pozwolili dostrzec człowieka, jego ułomności, okrucieństwa, potęgę uczuć… Dzięki książkom zaczął pisać i rozbudzać ciekawość innych. Zmuszać do śmiechu, do łez. On zostawia świat ciekawszym, niż był wcześniej.

„Podobnie jak uczeni, pisarze czynią nam życie nieco lżejszym, bo dzięki ich pracy nie musimy w każdym pokoleniu błądzić po omacku, odkrywać wszystkiego na nowo, wyważać otwartych drzwi, uczyć się wyłącznie na własnych błędach i ciskać się jak ślepy wielbłąd w ciemnościach, kiedy staramy się dociec, czym są największe tajemnice, z jakimi mamy do czynienia to znaczy Bóg, świat i człowiek”.

Pisarz to czarodziej! Ulegam magii jego słów, żyję życiem jego bohaterów, poznaję ich radości i smutki. Wyciągam wnioski. Odnajduję emocje, kryjące się pod powierzchnią wydarzeń i domyślam się, co je spowodowało. Dzięki pisarzom lubię książki. A dzięki książkom, lepiej orientuję się w pstrej i burzliwej gmatwaninie myśli, uczuć i zdarzeń…